Krugerpark en eerste week project

In de tweede week zijn we naar het krugerpark geweest. Mitchell bleef helaas achter. De andere meiden gingen wel mee. Samen met Heather Reinolds (de oprichtster van het Weeshuis) vertrokken we op zaterdag 22 februari. Krugerpark is een safariepark ongeveer even groot als Nederland. Veel wilde dieren gezien. Helaas zorgde de luipaard ervoor dat we de big five niet hebben gezien. Een super gave tocht met veel wilde dieren. Daarnaast tijdens deze week nog olifant gereden. Eerst kregen we een uur interactie met de olifant, waarbij de olifant je een kus gaf in je nek met zn slurf en je met hem mocht lopen. Daarna mocht je op hem rijden. Super gafe ervaring.
Op vrijdag vertrokken we richting St. Lucia. Dit plaatsje staat bekend om het feit dat er nijlpaarden in het wild over de straat lopen, wij hebben ze helaas niet gezien. In st. Lucia zijn we met de meiden heerlijk uiteten geweest en cocktails gedronken, voor nog geen 10 euro in totaal per persoon. Een hele leuke avond gehad. De nacht was iets minder want de deur kon niet op slot.. En in dit land is dat niet zo fijn!

De eerste week vrijwilligerswerk en het project begon na deze twee weken ´vakantie´ dan toch echt. Het vrijwilligerswerk door de weeks bestaat uit huiswerkbegeleiding (4 uur per dag). Iedere vrijwilliger word gekoppeld aan een kind die deze begeleiding nodig heeft. In mij geval was dat Londeka. Haar geholpen met wiskunde en engels (waarvan ik sommige opdrachten zelf nog niet eens snapte). Ook is het de bedoeling dat je om het weekend vrijwilligerswerk doet, dit weekend was het mijn beurt. In het weekend gaat het vooral om spelletjes doen met de kinderen.
Daarnaast begon ik deze week ook aan mijn project. Afgelopen dinsdag heb ik mijn eerste ‘first medial response’ les gegeven samen met Sharona op de Mophela Primairy School. In onze klas zitten kinderen tussen de 10 en 15 jaar. De aanleiding van dit project is dat kinderen hier niet weten wat te doen in een geval van nood. Het eerste wat me opviel was dat de leraar met een stok door de school liep, gelijkt dacht ik ‘zo word er dus orde in de klas gehouden’. En dan denk je dat zullen vervelende pubers zijn, gelukkig niet. Ze zijn erg verlegen en terughoudend. Wat ook wel lastig is, want een oefening komt moeilijk op gang en op vragen word niet snel antwoord gegeven. De eerste les ging over de anatomie van het menselijk lichaam, heel basis beschreven. Ze weten hier echt heel weinig dus je moet echt van onderen beginnen. Na deze eerste les hadden we een meeting met Heahter (oprichtster van het weeshuis en onze begeleider), zij gaf aan dat we de lessen moesten opsplitsen zodat er meerdere lessen komen en zodat je langer stil kan staan bij een onderwerp. Bijvoorbeeld bij de les over verdrinken ook verschillende situaties beschrijven van verdrinken, zoals aangevallen door een haai of krokodil. Sharona en ik keken hier wel van op en beseften ons dat dat hier een stuk normaler is dan in Nederland.

Gisteren (15 maart) zijn we met alle kinderen van het weeshuis naar het strand geweest in Durban. In het begin dacht ik ‘een hele verantwoordelijkheid’. De zee is hier namelijk erg sterk en zelfs ik heb al moeite om op mijn benen te blijven staan door de sterke stroming. Dus ik dacht als die kinderen allemaal zo de zee in springen kan ik er geen zicht op houden. Gelukkig viel dit reuze mee, de kinderen wisten precies dat ze niet verder de zee en sommige zijn zelfs bang voor het water. De kinderen vonden het al geweldig om met hun voeten in het water te staan en tegen de golven in te springen.

Volgend weekend gaan we met zijn allen naar Johannesburg met o.a cheetah’s knuffelen, colour festival en het apartheidsmuseum.